چه برازنده است نامت

ابراهیم نامیده شدی تا بت بی فرهنگی زمانه ات را در هم بشکنی

ابراهیم نامیده شدی تا هرچه می توانند تو را در بی عدالتیِ تفکراتشان بسوزانند؛ ولی تو بیشتر گلستان شدی

ابراهیم نامیده شدی تا به شیاطین نفس و جایزه ها و سیمرغ هایت محکم ترین سنگ ها را بکوبی تا از آرمان و شرفت دفاع کنی

ابراهیم نامیده شدی که در مقابل خدا آبرو و حیثیت خود را قربانی کنی و به جای انقلابی نماهایی که سکوت کرده اند در مقابل گرگ صفتانِ در صحنه بایستی

انگار که روزگار، شما را با واژه ی مظلومیت گره زده است

خوانده بودیم و شنیده بودیم که سید مرتضی چه فریادها بر سر مستکبرین و هواخواهانشان می زد؛ حاج احمدها، همت ها، کاظمی ها، بهشتی ها و مطهری ها چه فریادهای حیدری برای اقتدار، برای آزادی، برای اسلام و برای انقلاب سر میدادند ولی فقط اینها را برای ما گفته بودند و به راستی “شنیدن کی بود مانند دیدن”
حال به عنوان نسل سوم انقلاب همه را حس کردیم. حاج ابراهیم از تو ممنونم که حس انقلاب را برای ما درس دادی و تو برای ما همان شهید زنده هستی.

و ای کاش همیشه افتخارمان این باشد که وابسته ی نظام باشیم نه وابسته به شرق و غرب نه وابسته ی به استکبار

محمدرضا حاج محمدحسینی