حکیم صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی معروف به ملاصدرا (صدرالمتألهین) از حکمای بزرگ اسلامی است که توانسته در بستر حکمت متعالیه جمعی سالم بین نقل و عقل و شهود برقرار کند.
حکیم صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی معروف به ملاصدرا (صدرالمتألهین) از حکمای بزرگ اسلامی است که توانسته در بستر حکمت متعالیه جمعی سالم بین نقل و عقل و شهود برقرار کند و مشاهدات و احکام عقلی را در خدمت فهم دین قرار دهد و لایه های عمیق تر از آیات و روایات را بیان کند.
صدرالدین شیرازی توانست قواعد پیچیدهی فلسفی را در خدمت فهم دین قرار دهد بدون این که از اصطلاحات سنگین فلسفی استفاده کند. ایشان با عرضه ی قواعد فلسفی و عرفانی به آیات و روایات، علاوه بر این که توانست موجب انسجام و عمیق شدن انسان شناسی فلسفی و عرفانی شود، تفسیر عمیق و دقیقی از مسائل انسان در آیات و روایات ارائه داد که فهم آنها در عرصه ی علوم انسانی بسیار مهم و موثر است.
او وظیفه ی خطیری در تاریخ فلسفه ی اسلامی ایفا نمود و توانست با تفکر و تعمق در آیات و روایات حکمت برتر را از دل متون مقدس استخراج کنند و مبتنی بر آن حکمت، مبادی علوم انسانی را ارائه دهند.
مقام معظم رهبرى «حفظهالله» پیرامون مکتب علمی و عملی صدرا چنین مىفرمايند:
«مكتب فلسفى صدرالمتألهين همچون شخصيت و زندگى خودِ او مجموعهى در هم تنيده و به وحدت رسيدهى چند عنصر گرانبهاست. در فلسفهى او از فاخرترين عناصرِ معرفت يعنى عقل منطقى و شهود عرفانى و وحى قرآنى، در كنار هم بهره گرفته شده و در تركيب شخصيت او تحقيق و تأمل برهانى و ذوق و مكاشفهى عرفانى و تعبد و تدين و زهد و انسِ با كتاب و سنت، همه با هم دخيل گشته.»
مشهور است که او بیش از 7 بار سفر پیاده به مکه رفته است و در مسیر سفر هفتم در حوالی بصره به دیدار معشوق شتافته است.
یادداشت از ابراهیم راستیان
دیدگاهتان را بنویسید