مردم میلاجرد بی‌صبرانه چشم انتظار میزبانی از لاله‌های گمنام

به نقل از سلام کمیجان؛ چند روز دیگر زاد روز من است با یک تفاوت دیگر، مادر بزرگ نیست و ماجرای همیشگی عمو هم نیست. هیچ وقت ندیدمت، تنها سهم من از تو قاب عکسی بر روی دیوار، نامه ای کنج طاقچه و چند لباس آویزان به چوب لباسی درون اتاق بوده است.

مادربزرگ وسواسی بود، به لباس های تو که می رسید وسواس بودنش را نشان می داد. هنوز هم اتاقت بوی عطر تو را می دهد، کتاب های مدرسه ات هنوز در کتابخانه است.

به دنیا که آمدم خیلی وقت پیش رفته بودی، برایم گفته اند مادر بزرگ که مرا دید در آغوشم کشید و به یادت گریست. گویا همسان تو بوده ام و همین شد که به یاد تو برایم قصه می خواند، موهایم را شانه می زد، شال و کلاه برایم می بافت و در زمان بیماری غصه ام را می خورد.

منتظر بود، مادر بزرگ را می گویم. انتظارت را می‌کشید و می‌گفت: «انتظار چه سخت است». شب عید لوبیاپلو برایت می پخت؛ «پسرم ماهی نمی‌خورد».

پنجشنبه ها خانه نبود و اگر به دنبالش بودی باید سر مزار شهید گمنام شهر، او را می یافتی. تا این که تمام شد صبر مادر داغ دیده دریادل و در شبی زمستانی بالاخره مادربزرگ تو را در آغوش کشید و همراه تو شد.

حال من نیز منتظرم، منتظر تو مثل مادربزرگ. دیوان حافظی را که در دست دارم به نیت تو باز می‌کنم؛ عجب بیت زیبایی را پیش چشمانم می‌گشاید «یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور» می دانستم که میایی!

 اشتیاق زایدالوصف مردم میلاجرد برای میزبانی از شهدهای گمنام

بخش میلاجرد شهرستان کمیجان یکی از شهرهایی است که افتخار تقدیم ۱۱۵ شهید برای حفظ کیان انقلاب اسلامی را دارد. پیکر پاک سه تَن از فرزندان این شهر هنوز هم جاویدالاثر است و خانواده های آن ها چشم انتظار روزی که این پیکرها را در آغوش کشند.

سال‌هاست که منتظرند ولی امسال به یاد آن لاله‌های گمنام، همزمان با شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) پیکر پاک دو شهید گمنام را در آغوش خواهند کشید و میزبانی خواهند کرد.

آه، زمان چه دیر می‌گذرد. مردم شهیدپرور میلاجرد بی صبرانه منتظر در آغوش کشیدن این سرداران بی نشان هستند. مردمی که انتظار سه شهید جاویدالاثر خود را بعد از ۳۲ سال هنوز در سینه دارند برایشان حضور شهدای گمنام، معنی خاصی را می دهد و در تب و تاب این میهمانان هستند.

خانواده های شهدایی که سال ها چشم انتظاری کشیده‌اند، خانواده‌هایی که در گوشه اتاقشان قابی از فرزند شهیدشان را به دیوار زده و هر روز به آرزوی یافتن نشانی از فرزند بر آن بوسه می‌زنند و لحظه‌هایی را با آنان خلوت می کنند. در این روزها بارها در سرمای سوزان زمستانی در محل دفن شهدای گمنام در پارک شهر حاضر شدند و با خواندن زیارت عاشورا و ادعیه مکان را متبرک کردند تا کمی از درد برسینه مانده شان را بکاهند.

می‌خواهیم یادی کنیم از سه شهید جاویدالاثر شهر میلاجرد که بی شک نام و یادشان هر روز و هر لحظه نه تنها در ذهن مردم این شهر و دیار باقی است که نام‌شان در ذهن میلیون‌ها نفر جمعیت این سرزمین پهناور جاویدان است.

شهید جاویدالاثر «ولی الله عاشوری»

شهید ولی‌الله عاشوری در تاریخ ۱۳۴۴ در میلاجرد در خانواده ای متدین و مذهبی چشم به جهان گشود. وی فردی مهربان و به حسن خلق در میان اقوام معروف بود.

شهید در دوران نوجوانی و جوانی در فعالیت های دینی و مذهبی مساجد در زمان انقلاب و در عزاداری ها و تظاهرات هایی که در شهر میلاجرد و روستاهای اطراف برگزار می شد نقش فعال و بسزایی داشت.

در هنگام جنگ با اجازه مادر و رضایت پدر با لبیک به ندای رهبری برای پشتیبانی از ولایت فقیه و حفظ آب و خاک وطن به جبهه حق علیه باطل اعزام می شود و پس از شرکت در عملیات های بیت المقدس و محرم در مناطق عملیاتی خرمشهر و گیلان غرب به عنوان تیربارچی فعالیت می کند.

«شهید ولی الله عاشوری» که سختی ها و مشکلات جبهه و جنگ نمی تواند او را از پای درآورد با روحیه ای قوی و عزمی راسخ در تاریخ ۶ تیرماه سال ۶۲ در منطقه سردشت توسط گروهگ ضد انقلاب به شهادت می رسد. پیکر پاک این شهید همچنان جاویدالاثر است.

 بخشی از وصيت نامه شهيد «ولي االله عاشوري»

«خدايا آگاهي كه چقدر عاشق شهادت هستم و از تو مي خواهم كه بنده حقيرت را سعادت نصيب كني و مرا در اين سن جواني شهيد كني.

اي مادر قهرمان و مهربانم، زحمت هاي زيادي برايم كشيدي و مرا به اين سن و سال رساندي و روانه جبهه حق عليه باطل كردي من كه عاجزم نمي توانم از تو مادر عزيز تقدير كنم. اجر شما با خدا از تو مي خواهم كه در شهادتم گريه نكني و صبر حضرت زينب (س) را ياد آوري و مثل او صبرو پايدار باش.

از تمامي اقوام و بستگان مي خواهم كه دست از اسلام وقرآن و امام عزيز برندارید و در مقابل دشمنان اسلام مقاوم باشید. از پدر رنج كشيده ام حلاليت مي طلبم و بعد از دفنم سه بار با صداي بلند بگويد «مرگ بر آمريكا»

مادر شهید «ولی الله عاشوری» به علت بیماری آلزایمر در بستر بیماری است و گروه خبرنگاری سلام کمیجان به خاطر شرایط خاص مادر نتوانست گفتگویی با این مادر دریادل داشته باشد.

شهید جاوید الاثر «حسن عزیزی»

شهید جاویدالاثر «حسن عزیزی» در سال ۴۶ به دنیا آمد و پس از حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل در منطقه سردشت در تاریخ ۱۴ تیرماه ۶۷ به شهادت رسید. پیکر پاک این شهید پس از ۲۹ سال همچنان جاویدالاثر است.

 شهید «ابوالفضل آقامحمدی»

شهید «ابوالفضل آقامحمدی» در ۱۰ خرداد سال ۴۴ در میلاجرد به دنیا آمد و به عنوان یک معلم مشغول به تدریس بود. شهید «آقامحمدی» در تربیت معلم شهید باهنر اراک تحصیل کرد و از همانجا با وجود اینکه معافیت پزشکی داشت داوطلبانه اعزام شد.

شهید «ابوالفضل آقامحمدی» در ۲۹ بهمن ماه سال ۶۴ در منطقه فاو به شهادت رسید و پیکر پاک این شهید همچنان بعد از ۳۲ سال جاویدالاثر است و در بهشت زهرای تهران یادبودی دارد.