رگ خواب عاشقانه ای تلخ و البته زنانه

هشت سال بعد از فیلم مهم «بی پولی» او این بار عاشقانه ای زنانه ساخته است. فیلم «رگ خواب» حمید نعمت اله متعلق به خود اوست. متعلق به سینمای تجربی او. سینمایی که بیش از اینکه دغدغه بیان قصه داشته باشد می خواهد ما را با تجربه زیسته و جهان شخصیتی نزدیک کند که رنگ و لعاب تجربی و شخصی دارد. او این بار دست روی تجربه جهان یک زن گذاشته است. زنی که از هر جهت در زندگی خود رنگ آرامش و شادی را نچشیده است.

از طلاق همسر معتادش تا پدر و خواهری که او را به خاطر انتخابش در ازدواج رها کرده اند. اما او با پسری با نام کامران آشنا می شود و گمان می کند می تواند جهانی جدید را آغاز کند اما این یک توهم و خیال است و فراز و فرود رابطه اش با او را در تا مرز جنون می برد اما سرانجام موجب می شود به پدرش پیوند خورد. فیلم درد دلها و نوشته های این زن خطاب به پدرش است که عاشقانه دوستش دارد و همین عشق به پدر قرار است او را همچون ققنوسی از دل خاکستر بیرون بکشد اما در عمل چنین چیزی اتفاق نمی افتد.

قصه تلاش دارد با شخصیت زنی نزدیک شود که دو ویژگی مهم دارد: بی دست و پا و و تمایل به تکیه به فرد دیگر و عدم استثقلال فردی. هیچ نکته دیگری از خصوصیاتش به جز جمع آوری آگهی های آژانسهای مسافرتی! در مسیر قصه نیست. زن معلق بین زمین و آسمان که در نهایت تصمیم به تغییر می گیرد اما این تصمیم از درون شخصیت فیلم در نمی آید.

تنهایی و مصائب این زن فیلم را عاشقانه ای تلخ ساخته است. عشقی که گاه بسیار کودکانه و احمقانه به نظر می آید. زن که به لحاظ شخصیت پردازی دچار یک نقص و تناقض جدی است، به لحاظ طبقه ای و اقتصادی خاستگاهی مربوط به طبقات پایین جامعه دارد اما به لحاظ علائق و گرایش ها، روشنفکرانه است.

نقطه درخشان فیلم بازی بی نظیر لیلا حاتمی است که حقیقتا اجرایش دشوار و کم نقص است. بازی که منجر شد بار دیگر سیمرغ جشنواره فیلم فجر را صید کند. اما برقرار کردن ارتباط با سینمای بدون قصه نعمت اله بسیار دشوار است. فیلم ترسیم فضای زندگی حساس زنانه و با فراز و فرودهای شتابان آن است اما در این مسیر رگ خوابِ مخاطب را از دست می دهد. پلان اثرگذار و چالشی فیلم لحظه تحول در شخصیت داستان است که با صدای همایون شجریان همراه شده است.

حسین سرآبادانی