روحانی و مدل مطلوب برای شادی خیابانی مردم

مدل مطلوب روحانی برای شادی خیابانی مردم چیست؟

در طول مسوولیت آقای روحانی چندین نوبت شادی مردم به خیابانها کشیده شده.

به دلیل عدم احساس مسوولیت دولت نسبت به این پدیده اجتماعی، سبک شادمانی خیابانی مردم دارای طیف وسیع و متناقضی بوده: از حضور خانواده‌ها با گل و شیرینی و بادکنک‌های رنگی گرفته تا رفتارهای هنجارشکنی مانند سد معابر عمومی٬ مزاحمت برای بانوان، کشف حجاب و … می‌بینید.

مردم حق دارند شاد باشند؛ به خیابانها بیایند و در محیطی امن برای خانواده، به شادمانی بپردازند.
اما نقش وزارت جوانان یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا وزارت کشور یا سازمان گردشگری در مدیریت این پدیده، کمک به ارتقای شیوه‌های شادی خیابانی، مهار ناهنجاری‌ها و … چیست؟

چرا دولت در این خصوص کاملا ساکت است و رفتارهای بهنجار را تشویق و رفتارهای نابهنجار را تقبیح نمی‌کند؟

مثلا آیا نمی‌توان با طراحی نورپردازی‌های فضای باز (لیزری)، آتش‌بازی، توزیع بادکنک‌ها و دیگر اقلام تزیینی، همخوانی‌های دسته‌جمعی و … کمک کرد تا شادیهای خیابانی به تجربه‌ای شیرین برای همه تبدیل شود؟

پیشنهاد بنده به دولت‌مردان مسوول در موضوع شادمانی‌های همگانی آن است که به مردم کمک کنند تا جشنهای خیابانی را پرشکوه‌تر، امن تر و خانواده‌محور برگزار کنند.

این حق هر خانواده ایرانی است که در شادیهای خیابانی شرکت کند و دولت وظیفه دارد شرایط لازم را برای شهروندان خود مهیا کند.