ماجرای کهنه و تکراری خصوصی‌سازی هر چه قدر هم که تکراری و قدیمی باشد مسائل نهفته بسیاری دارد که می توان سال های سال به آنها پرداخت. پشت پرده‌هایی که بعد از چندین سال رخ می‌نمایانند و همگان در نگاهی متحیرانه تنها به نظاره آن می نشینند. این دست پشت پرده در برخی مواقع نقش کمرنگی داشته اما در برخی دیگر آنقدر بالا می گیرند که فاش شدنشان هم تنها ماجرا را پیچیده می کند و عاملان و یا همان دستان پشت پرده فضا را به سطحی از پیچیدگی می رسانند که هر کسی نتواند فهم و درک درستی از ماجرا داشته باشد.

هپکو، آذرآب، ماشین سازی، آلومینیوم ایران، واگن پارس و بسیاری دیگر از این دست شرکت ها مجموعه ای از این پشت پرده ها هستند. پشت پرده هایی که شرایط آنها را لحظه به لحظه به سمت خاص بودن برده است و دستان کارگران را بسته و در مواردی مسئولین نیز خود از معادلات پنهانی موجود در آنها یکه خورده اند.

جالب توجه آن جاست که این چنین کلید واژه ای نه تنها بر زبان کارگران بلکه گاهی بر زبان بالاترین مقامات مسئول نیز جاری می شود اما کسی دقیقا نمی داند که دست های پشت پرده چه کسانی هستند و از کجا می آیند. داخلی اند یا خارجی، توهمند یا واقعی، بهانه اند یا معضل و یا بسیار دوگانه های متضاد دیگری از این دست که می توان به آن نسبت داد. در این خصوص نمونه های بسیاری می توان بیان کرد که مسئولین و کارگران به این دست ها اشاره داشته اند.

برای نمونه مدیران استان مرکزی که سال ۹۸ را در کنار همه بحران ها با بحران مشکلات شرکت های بزرگ نیز مواجه بودند، تلاش کردند تا بتوانند برخی از شرکت های دارای مشکل را به دولت برگردانند و برخی دیگر را به شرکت های بزرگ واگذار کنند. واگذاری آذرآب و واگن پارس به شرکت مپنا نمونه مثالی بود که حتی شخص استاندار مرکزی خبر واگذاری واگن پارس به مپنا را اعلام کرد و از شروع روند آن خبر داد. اما روزها و ماه ها گذشت و این اتفاق رقم نخورد تا اینکه در نشست خود با کارگران در سال ۹۹ این طور به این موضوع پاسخ داد که: «در دی ماه سال گذشته توافق نامه بین مپنا و ایدرو منعقد شد و شخصا خبر واگذاری واگن پارس به مپنا را اعلام کردم اما دست های پشت پرده و نامرئی مانع خیلی از تصمیمات درست و کارشناسی می شوند. آنها که در دستگاه های ملی و تهران هم حضور دارند اجازه پیشرفت کار را ندادند، اما حتما واگن پارس به مپنا واگذار می شود. مگر دست های نامرئی چقدر می توانند مانع کارها شوند و قطعا این واگذاری شکل می گیرد. »

آن چه که در صحبت های استاندار مرکزی رخ می نمایاند همان کلید واژه مورد بحث است. دست های پشت پرده ای که حتی زورشان از وزارت صمت و سازمان گسترش نیز بیشتر بوده و تصمیمی که در دی ماه گرفته می شود را می توانند تا به حال متوقف کنند.

این تمام ماجرا نیست و حتی دست های پشت پرده در قوه قضاییه نیز نقش ایفا می کنند و حتی مانع رسیدگی به برخی از پرونده ها هستند. تا جایی که میر ناصری یکی از کارگران شرکت هپکو در لایوی اینستاگرامی گفته بود: « بعد از ورود قوه قضاییه، در جلسه ای توضیحات خودمان را به نماینده ویژه آقای رئیسی در پرونده هپکو ارائه کردیم و قرار شد ایشان به صورت سرزده به هپکو بیایند. بعد از چند هفته که پیگیر موضوع شدیم ایشان(نماینده ویژه) به ما گفتند دست هایی هست که نمی خواهد پرونده هپکو به جریان بیفتد و به ما گفتند که مستقیما با خود حاج آقای رئیسی یا سخنگوی ایشان ارتباط بگیریم، چرا که نمی شود به کس دیگری اطمینان کرد.»

گویا این مسئله حتی تا گزارش دهی به مسئولین کشوری هم ادامه دارد؛ چرا که رنجبر عضو شورای کارگری هپکو و نماینده کارگران این شرکت در جلسه با رئیس قوه قضاییه به مناسبت روز کارگر، پس از جلسه در گزارشی برای کارگران نوشت:«… در پایان یک گزارش جامع و کامل از مشکلات شرکت هپکو به صورت مکتوب در اختیار ایشان(رئیس قوه قضاییه) قرار داده شد و ایشان نیز قول پیگیری مشکلات و مسائل گارگری را دادند. البته آقای رئیسی صحبت هایی فرمودند که ]نشان میدهد[ متاسفانه اطلاعات غلطی به ایشان داده شده و گفته اند هپکو مشکلاتش برطرف شده است به همین دلیل مجددا ترتیب جلسه را دادند تا در روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت ماه فعالین کارگری خدمتشان رسیدن.»

رسیدن گزارشات غلط به مسئولین کشوری نیز از دیگر دستاورد های دست های پشت پرده است که نمونه ذکر شده تنها گوشه ای از آن است.

از طرفی نگاهی به مستند تازه ساخته شده «اختاپوس» که در آن به مافیای خودرو پرداخته شده است نشان می دهد که دست های پشت پرده‌ی مشترکی در کارخانه های مختلف کشور نقش ایفا می کنند و حتی در واگذاری ها و یا انتخاب اعضای هیئت مدیره شرکت ها تاثیر گذار هستند؛ انحصار ایجاد می کنند و بازارها را در اختیار می گیرند و آن طور که سودمند باشد با ماجرا کنار می آیند؛ یک روز در خودروسازی هستند و یک روز در آذرآب و گاهی از مدیرعاملی هپکو در کمتر زمانی به هیئت مدیره یک تیم ورزشی می رسند. البته شاید باید بگوییم که این ها خود مهره های دستان پشت پرده هستند!

حالا از همین زاویه به ماجرای وعده های پی در پی مسئولین استانی و کشوری در خصوص کارخانه های استان نگاهی بیندازید. چند ماهی از وعده معاون اول رئیس جمهور برای تحویل هپکو به وزارت صمت هم می گذرد؛ اتفاقی که تنها قرار بود طی دو هفته رقم بخورد یا حسابرسی سهام هپکو در شرکت مس طارم که به وعده رئیس سازمان خصوصی سازی قرار بود در اندک زمانی محقق شود اما همچنان این اتفاقات در گره کور دستان پشت پرده گرفتار شده است و گویا حتی معاون اول آقای رئیس جمهور هم توان مقابله با آنها را ندارد.

دست های پشت پرده ای که ماه های گذشته حتی با ایجاد فضایی مثبت در خصوص این شرکت ها در سهامشان تاثیر داشتند و علی رغم این که در شرکتی مانند هپکو، در طول سال ۹۸، تولیداتش به چند ده دستگاه هم نرسید اما سهامش با شیب تند سیر صعودی دارد و معلوم نیست چه زمانی متوقف خواهد شد.

مشخص نیست که آیا مسئولین در تلاشند تا ضعف های خود را پشت این دست های پشت پرده پنهان کنند یا که واقعا دست هایی وجود دارند که زورشان از هر کسی بیشتر است؛ تصمیمات را تغییر می دهند و آنطور که خود می خواهند بازنویسی می کنند.

شاید اینکه رئیس قوه قضاییه شخصا به ماجرای هپکو ورود پیدا کرده اند و جلسه ای ویژه آن برگزار می کنند خود شاهدی باشد بر بدن های چغر آنانی که معروفند به دستان پشت پرده که تنها بالاترین مقام قضایی از پسشان بر می آید. البته اگر باز هم در مسیر اجرا آنها قوی تر نباشند!