خانواده و تربیت دختران

در دنیای کنونی پدیده ی جهانی شدن گرچه ثمرات مفیدی با خود به همراه داشت اما به جهت تعامل فرهنگ ها و حذف تدریجی برخی سنت ها، یک نوع سرگردانی در شیوه زندگی را هم به وجود آورده و به دلیل تغییرات جدی که در الگوی زندگی آدمیان به وجود آمده است، افراد برای رویارویی با مسائل پیش آمده و ایجاد یک نوع تعامل و سازگاری اجتماعی نیازمند آموزش هستند، چراکه در دنیای امروز برای ورود به هر مسئله ای داشتن دانش امری ضروری است.

خانواده مهم ترین عامل تربیتی

در این میان مباحث تربیتی، بیش از هر امر دیگری برای خانواده ها به یک دغدغه ی بزرگ تبدیل شده است.اما باید اعتراف کرد به رغم آنکه تعارض سنت و مدرنیته مشکلاتی را در امر تربیتی ایجاد کرده و عوامل دیگری با پدران و مادران، به عنوان عوامل تربیتی در رقابت هستند، اما کماکان خانواده مهم ترین عامل تربیتی است. از آن جهت که علاوه بر آنکه یک عامل محیطی است، عامل وراثتی نیز بوده که دیگر عوامل چنین نقشی ندارند و از دیگرسو عامل مستقیم است و زمینه تاثیر سایر عوامل را هم ایجاد میکند.

اما دختران به جهت جایگاه خاصی که در آینده خواهند داشت، توجه ویژه تربیتی را می طلبند و این توجه بر دوش پدران و خصوصا مادران این مرزوبوم است.

تربیت؛امری تدریجی و مستمر

خانواده باید به تربیت به عنوان یک امر تدریجی و مستمر نگاه کند و آن را مسئله ای یکباره، دفعی و معجزه دار نداند بلکه خانواده باید به این امر ورودی عالمانه داشته باشد.

دختران به جهت روح سرشار از عاطفه واحساس و ظرفیت های بالایی که در تاثیر گذاری های آینده دارند، باید همانگونه که در متون دینی توصیه شده است مورد لطف و محبت ویژه در خانواده قرار بگیرند تا این لطف ومحبت سبب سرزندگی روح وروان آنان باشد.

تربیت نیازمند برنامه ریزی است و نیاز است تا پدران ومادران در چند ساحت به این امر مهم توجه کنند، آموزش ببینند و مطالعه نمایند.

یکی از ساحتهای مهم وزیر بنایی تربیت، تربیت جسمی و توجه به سلامت و شادابی جسم وتن دختران است که سنگ بنای شخصیت و روح سالم است و انتظار شخصیتی متعالی در سایه جسمی پرنشاط و سالم محقق خواهد شد.

تربیت اقتصادی حیطه دیگری از تربیت دختران است و به جهت تاثیر عمیقی که اقتصاد پویا در پیشرفت و بقای یک جامعه دارد و دختران هم در این پویایی نقشی عظیم دارند، این مهم بر عهده ی خانواده هاست که دختران خود را فعال، پر تلاش، قانع و غیر مصرف بار بیاورند و فرصتهای حرفه ای برای ایشان بوجود بیاورند.

حیطه ی دیگر تربیت جنسی است که البته خود بحث مستقلی را می طلبد و متاسفانه در این حوزه خانواده ها عموما گرفتارحیاهای نابجا وتابوهای غیر عقلانی هستند و کمترین تعامل مادران با دختران، در این حوزه است که نیاز به توجه دارد.

تربیت اجتماعی دختران یکی از مهم ترین حیطه های تربیتی است وشاید بیشترین نمود تربیتی یک خانواده در این حیطه خود نمایی کند.دختران باید با وظایف خود در محیط اجتماع،هنجارهای اجتماعی و پایبندی به آداب و مقررات حضور در اجتماع کاملا آشنا باشند و با احساس مسئولیت در قبال دیگران و پرهیز از خود محوری در برابرجامعه و اطرافیانشان حس تعهد و دلسوزی و خیرخواهی داشته باشند.

همه ی آنچه گذشت نیازمند کسب مهارت است و هرکدام آموزش ها ی مستقلی را می طلبد که ضروری است خانواده های دارای فرزند با مراجعه به مراکزی که می توانند در این امر آنها را یاری کنند و نیز مطالعه ی آثار فراوانی که در این حوزه ها تالیف شده است، امر تربیت را برخود آسان نمایند و بتوانند دخترانی مومن، متعهد، با نشاط و مسئولیت پذیر را تحویل جامعه دهند.