ثبت ملی دو آیین “نخل‌برداری” و “قوچ‌کدار” در نیم‌ور محلات

به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی، سید محمد حسینی با اشاره به دو میراث ثبت شده ملی در نیم‌ور محلات اظهار داشت: رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در نامه‌ای به استاندار مرکزی مراتب ثبت یک میراث ناملموس و یک میراث نیازمند پاسداری فوری را به وی ابلاغ کرد این نامه 10 خرداد 96  به استاندار مرکزی  ارسال شد.

وی افزود: در این نامه خطاب به استاندار مرکزی آمده: «در اجرای ماده “یک” از قانون تشکیل سازمان میراث ‌فرهنگی و گردشگری مصوب سال 1382 و مواد 11 و 12 از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث ‌فرهنگی ناملموس مصوب سال 1384 و مواد “2 و 3” آیین‌نامه اجرایی قانون مذکور مصوب 6 بهمن 87 هیئت وزیران و با رعایت مقررات آیین‌نامه اجرایی مذکور، میراث فرهنگی ناملموس با عنوان “مراسم نخل‌برداری در نیم‌ور” به‌شماره 1382 در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس کشور و “آیین قوچ‌کُدار در نیم‌ور” به شماره 100 در تاریخ 22 اسفندماه 95 در فهرست ملی نیازمند پاسداری فوری به‌ثبت رسیده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی تصریح کرد: هر نوع اقدام که سبب حفظ و احیای این میراث شود مورد تأکید است.

حسینی بیان کرد: تقاضا می‌شود دستور فرمایید مراتب به منظور اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذیربط ابلاغ شود و از نتیجه این سازمان را مطلع کند.

وی ادامه داد: مراسم نخلبرداری نیم ور که از آیین کهن عزاداری سید و سالار شهیدان در این شهر است با توجه به پیشینه کهن و همین‌طور آیین بکر تاریخی، مورد توجه سازمان میراث فرهنگی قرار گرفته است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی عنوان کرد: آئین  “قوچ کدار” هم که مورد توجه سازمان قرار گرفته، از دو واژه قوچ به معنای گوسفند نر و واژه کدار به معنای سینه کش و سر بالایی تپه تشکیل شده است.

حسینی اضافه کرد: قوچ کدار نمادی از فراوانی، افزایش نعمت، ازدیاد نعمت پروردگار برای آدمی است و در این آئین صاحب گله محلی را در نظر گرفته که دارای شاخصه‌های مورد نیاز است، سپس از همگان دعوت می کند در این آئین شرکت کنند، هم‌زمان قوچ‌ها هم در این آئین رنگ شده و با نوارهای مشکی در حضور بازدیدکنندگان آراسته می‌شوند.

وی خاطرنشان کرد: در ادامه این مراسم هم پس از موسیقی و پایکوبی، انارهای سرخ را پس از آرزو کردن بر سر قوچ‌ها می زنند، بعد از این آیین دامداران انتظار می کشند تا در اسفندماه بره‌هایی سالم زاده شوند و روزنه جدیدی از رزق و روزی بر روی آنها گشوده شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری افزود: این مراسم دارای سبقه‌ای طولانی است که در کتب تاریخی هم به آن اشاره شده است.