سید محمد حسینی صبح امروز در نشست بررسی وضعیت اقامتگاه‌های بوم‌گردی اظهار کرد: روستای خورهه محلات با پتانسیل‌های فراوان تاریخی و طبیعی همواره مورد توجه گردشگران بوده، اما متاسفانه همواره نبود اقامتگاه، یک ضد تبلیغ برای این روستای زیبا محسوب می‌شد، از این رو با صدور مجوز احداث اقامتگاه بوم‌گردی شرایط اقامت برای 20 گردشگر فراهم شد.
وی افزود:‌ با سرمایه‌گذاری 3 میلیارد ریال توسط بخش خصوصی این اقامتگاه به بهره‌برداری می‌رسد تا زمینه شغلی برای 5 نفر از روستاییان فراهم شود و اطمینان داشت هم راستا با این اقامتگاه جامعه محلی نیز به لحاظ اقتصادی توانمندتر شود، چراکه روستاییان می‌توانند محصولات و تولیدات بومی خود را به گردشگرانی که مهمان این روستا هستند عرضه کنند به همین دلیل می‌توان هر اقامتگاه بوم‌گردی را یک موتور محرک اقتصادی در هر روستا عنوان کرد.
وی در ادامه اظهار داشت: در خورهه نقاط تاریخی گوناگونی قرار دارند که بیانگر پیشینه و سابقه سکونت در این نقطه محسوب می‌شوند، از جمله این نقاط تاریخی می‌توان به محوطه اشکانی، محوطه پیش از تاریخی شهریاری در شرق محوطه اشکانی، بقایای یک قلعه با نام قلعه‌گبری مربوط به دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی و نیز آثار دیگری از دوره اسلامی از جمله قبرستان دوره اسلامی در سطح محوطه اشکانی و بقعه شاهزاده ابوالقاسم و اسحاق و خواهر آنها حکیمه خاتون متعلق به دوره ایلخانی اشاره کرد.
حسنی ادامه داد: یکی از آثار به جای مانده از معماری دوران اشکانی در خورهه مجموعه بناهایی است که امروزه دیوارهای آن طی کاوش‌های صورت گرفته مشخص گردیده و پلان بنا به دست آمده است، ضمن آنکه دو ستون سنگی آن همچنان استوار باقی مانده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی بیان داشت: ویژگی مهم این اثر که با نام محوطه اشکانی خورهه شناخته می‌شود آن است که از معدود آثار معماری متعلق به دوره پارتی است که در داخل خاک ایران امروزی واقع شده است.

به گفته وی مشخصه اصلی این یادمان تاریخی دو ستون به جای مانده از 6 ستون موجود در گذشته است؛ با سرستون‌هایی به شکل ایونیک، هر ستون از 6 قطعه تشکیل شده است که قطر پایین ستون‌ها 75 سانتی متر و قطر بالای آن 45 سانتی متر است، در ضلع شرقی بنا ایوان ورودی بنا قرار دارد که ستون‌های 6 گانه بر روی سکویی به عرض یک متر بر روی آن استوار شده‌اند، در پشت ایوان مجموعه  فضاهایی ساخته شده است متشکل از یک اتاق بزرگ در وسط و دو اتاق پیرامونی در دو طرف آن.  بخش مرکزی مجموعه  به یک فضای بزرگ و شماری راهرو و اتاق در اطراف آن تقسیم می‌شود.