در حال حاضر وضعیت مدیریتی باشگاه آلومینیوم مشخص نیست و مهم تر از آن حتی بحث انحلال یا عدم انحلال این باشگاه نیز به گوش می رسد که حتی طرح این بحث نیز می تواند مسئله ای نگران کننده باشد.

مسئولان شرکت آلومینیوم ظاهرا با توجه به بدهی سنگین باشگاه هنوز به جمع بندی نهایی برای حمایت خود از این باشگاه در فصل آتی نرسیده اند و اخبار ضدونقیض زیادی در این خصوص به گوش می رسند.

از سوی دیگر، علی اکبر محمودی مدیرعامل باشگاه آلومینیوم نیز پس از عدم تصمیم گیری هیات مدیره شرکت پیرامون تصویب بودجه باشگاه در فصل آتی، از مدیرعاملی باشگاه استعفا داده است و در استعفای خود عنوان کرده است که کنار می رود تا اگر مشکلات شخصی با او باعث بلاتکلیف ماندن باشگاه شده است این مشکلات حل شوند اما این امر نیز کارگر نیفتاد و بعد از استعفای وی نیز مشکلی از مشکلات باشگاه حل نشد.

بدین ترتیب باشگاه آلومینیوم مدت مدیدی است که بدون سکاندار به کار خود ادامه می دهد و مشخص نیست چه زمانی قرار است مشکلات این باشگاه حل و تکلیف آن برای فصل جدید مشخص شود.

در این میان مهدی پاشازاده، سرمربی فصل گذشته آلومینیوم که از اواسط فصل به این تیم پیوست و نتایج خوبی نیز همراه این تیم کسب کرد، بعد از اینکه بارها از طرق مختلف اعلام کرد اولویتش برای فصل آتی نیز حضور در اراک است و اگر مسئولین آلومینیوم او را بخواهند با کمال میل سرمربی گری آلومینیوم را در فصل جدید نیز می پذیرد، با توجه به بلاتکلیفی باشگاه و اینکه هیچ تحرکی از سوی مجموعه آلومینیوم برای ادامه همکاری با وی صورت نپذیرفت به پیشنهاد نساجی مازندران پاسخ مثبت داد.

این اتفاق در حالی رخ داد که بسیاری از علاقمندان در اراک امیدوار بودند که با توجه به عملکرد مناسب فصل گذشته پاشازاده، وی در فصل جاری با پذیرفتن هدایت آلومینیوم این تیم را به یکی از مدعیان صعود به لیگ برتر بدل کند اما حتی ابراز تمایل رسمی پاشازاده به قبول هدایت آلومینیوم نیز نتوانست باعث ادامه همکاری وی با آلومینیوم شود. تمایلی که آنقدر زیاد بود که پس از پذیرش هدایت نساجی نیز پاشازاده را برآن داشت در اولین مصاحبه رسمی خود از علاقه اش به آلومینیوم بگوید و اعلام کند روزی به اراک بازخواهد گشت تا آلومینیوم را به لیگ برتر برساند.

کنار هم چیدن تمامی این مسائل و مرور فصلهای دورتر فوتبال اراک که معمولا با بلاتکلیفی آغاز می شدند و در ادامه نیز تصمیمات عجیب و غریب به دنبال داشتند نشان می دهد نمی توان به وضعیت کنونی باشگاه آلومینیوم چندان خوشبین بود و عاقبت خیری برای آن متصور شد، مگر اینکه بلاتکلیفی زودتر به پایان برسد و با تصمیم گیری در خصوص موجودیت باشگاه از سوی شرکت ایرالکو اساسی ترین مشکل فعلی باشگاه برطرف شود.

مهم ترین نیاز باشگاه در حال حاضر بدون شک تعیین تکلیف آن از سوی شرکت آلومینیوم است چرا که اگر قرار است این شرکت نسبت به تیمداری مخالفت نشان دهد، می بایست امتیاز باشگاه در اختیار هیات فوتبال استان مرکزی قرارگیرد تا برای آن حامی جدیدی پیدا شود که با توجه به وضعیت صنایع استان مرکزی چنین امری بسیار دشوار و البته زمانبر است و اگر مدیران ایرالکو چنین تصمیمی دارند می بایست هرچه زودتر آن را رسما اعلام کنند تا ضربه ای که به دنبال انصراف آلومینیوم از تیمداری به بدنه فوتبال استان مرکزی وارد می شود، با دیر اعلام شدن این تصمیم چندبرابر نشود و اگر هم قرار است حضور آلومینیوم در عرصه ورزش تداوم یابد می بایست باز هم در اسرع وقت تکلیف مدیریت باشگاه تعیین شود و این باشگاه کار خود را برای فعالیت در لیگ یک فوتبال کشور استارت بزند که همین الان هم چند پله ای از رقبای خود عقب مانده است.